Prince in Waalwijk.

Vandaag, 15 januari 2011 was het weer show-time! Deze keer zijn we in Waalwijk op het Brabants Rashondenfestival geweest. Het was wel effe vreemd want het vrouwtje en ik gingen door omstandigheden zonder Peter, Alice en Jethro op pad. Omdat ’t vrouwtje niet zo goed de weg wist zijn Petra en Reagan voor ons uit gereden. Gelukkig maar, want volgens mij waren we er anders nooit gekomen. Ik vond ’t wel tof dat Reagan erbij was hoor, ik vind haar nog steeds erg leuk! In Waalwijk waren niet veel Boeffies, maar ik heb er wel een vriendinnetje bij, Britney, ook al zo’n lief meissie, hihi. Ik moet zeggen dat ik er weer zin in had, ik had energie voor tien! Voordat de show begon gingen we even oefenen in de ring, lachen man! Nou ja, ik dan hé? Carin werd lichtelijk wanhopig van mij omdat ik niet normaal mee wilde lopen en ook absoluut niet stil wilde staan. Ja luister es, ik ben een dagie uit hoor en dan maak je lol! Afijn, we moesten best lang wachten, er waren verschillende rassen vóór ons. Toen ik aan de beurt was stond ik maar helemaal alleen (met Carin dan) in de ring, ik was de enig puppy-reu. Da’s niet leuk hoor, hartstikke saai zelfs. Geen andere honden om achteraan te gaan, geen Alice en Jethro om in de gaten te houden, alleen maar meneer de keurmeester, pffff. Ik heb geprobeerd het vrouwtje uit te dagen, lekker springen en gek doen en zo, maar ze ging er niet op in, écht flauw. Ik werd vanzelf 1e en kreeg een veelbelovend, dat is natuurlijk altijd mooi.

Omdat er ook geen puppy-teefjes waren werd ik automatisch “Beste pup van het ras” en kreeg ik een toegangsbewijs voor de Ere-ring. Kijk, da’s dan wel weer spannend! Alleen moesten we wel weer heel lang wachten voordat de keuringen in de ere-ring begonnen. Er waren al heel veel mensen naar huis, alleen Britney met haar baasjes waren nog over, die bleven om te supporteren, dat was leuk! Toen we uiteindelijk rond kwart voor 3 de ring in mochten was ik best wel moe, maar het was wel heel gaaf want nu waren er héél veel hondjes! Allemaal verschillende rassen, zaten wel rare types bij hoor, pffff.. Ik vond het heel leuk om naar ze te kijken en daarmee deed ik Carin een heel groot plezier want ik stond STIL en ik stond NETJES. Op een gegeven moment kwam de Keurmevrouw langs en die wees naar ons. Vrouwtje werd helemaal blij, ze zei dat we geselecteerd waren. Gesele-wat?? Het hield in dat ik met nog 9 hondjes in de ring mocht blijven en dat de rest eruit ging.